چرا آدما از هم زود سیر میشن؟

ما همیشه به دنبال کشف ناشناخته ها ییم . وقتی یه آدم جدید میبینیم ، به اون مثه یه معما نگاه میکنیم . و شروع می کنیم به حلش . به محض اینکه نقاط تاریکش ، روشن شدن ؛ ولش میکنیم . کیه که دلش بخواد یه جدولو دو بار- یا شایدم بیشتر - حل کنه ؟
ما به دنبال یه آدم خاص می گردیم . کسی که مثل دیگران نباشه . چرا ؟ چون ما ایده آلیستیم و درست به این علته که ما آدما براحتی - مثل خمیر- شکل عوض میکنیم . و چون فیلم بازی کردنم حدی داره ، وقتی طرفمون ، شکل واقعی ما رو دید .... نه ، ... شاید یهو بهم نریزه
شاید اینقدر آدم باشه که یه تحلیلی ام از خودش داشته باشه . یواشکی ، تو خلوت خودش ، ماسکارو دونه دونه بر میداره . میشینه جلوی آینه . میبینه دست کمی از طرف مقابلش نداره . پر از دروغه
حالا اینجا دو کار میکنه . یا بر میگرده به قیافۀ قبلش ، چون اونجوری بهتر به نظر میرسه ؛ یا اینکه حقیقتو قبول میکنه . و به طرفش میگه : آقا من اینم ، میخوای بخواه ، نمیخوای ... بخواه ، همینیس که هست . حالا این طرف مقابله که میره تو لولۀ آزمایش و ....ا