Sunday, January 21, 2007

آدما


آدمای غمگین اونایی هستن که اشتباهات زیادی دارن . آدمای غمگین تر اونایی اند که تجربۀ تکراری زیادی دارن . آدمای شاد اونایی اند که از تجربیاتشون استفاده میکنن و همۀ وقتشونو برای کسب تجربه تلف نمیکنن . ولی هستن کسانی که مدام در حال شکست خوردنن و عین خیالشونم نیست و مدام با لبخند میگن
... oops Idid it again!
. نمیدونم میشه اسم اینا رو گذاشت نفهم ؟ یا به همون الکی خوش باید بسنده کرد
یاد عزیزی میافتم که میگفت ؛ آدم و حوا - یا همون انسان - تا وقتی که نمی فهمید توی بهشت بود . بعد از اینکه اون حلقهه گم شد ، انسان تازه شروع کرد به فهمیدن . همینم باعث شد که غمگین بشه . پس یعنی آدمایی که می فهمن ، تو جهنم زندگی میکنن و آدمای ساده و احمق ، اونایی که هیچی براشون مهم نیس ، توی بهشتن ؟ خیلیا می فهمن و تجربه می کنن و از تجربیاتشون استفاده میکنن و تقریبا هر کاری هم انجام میدن ، یه جورایی درسته . دیدی یه وقتایی تصمیم گیری چه کار سختی میشه ؟ چطوریه که بعضیا تو شرایط مساوی وضعیتی روانتخاب ميكنن كه ... بالاخره یه جورایی درست از آب در میاد ؟ یعنی به این میگن خوش شانسی ؟ اصلا چیزی به نام شانس وجود داره ؟ پس عقل و تعقل و قدرت تصمیم گیری و .... چی میشه ؟

1 comment:

Anonymous said...

luck:an explanation of the other fellows' success.
abillity:the explanation of ur success!